Silence Please

SILENCE is not a sign of cowardliness
I admit I am an outspoken person but there are times that I choose to keep quiet.
People who doesn't know me well always misinterpret me kapag bigla na lang akong tumatahimik.
I didn't plan to act that way...pero yon talaga ang personality ko.
Most of closest friends knows na I'm quiet when I am sick,
when I am busy,
when I am not on the mood,
when I am angry (pero 'pag friend ko sinasabi ko talaga directly na inis ako sa kanya)
when I know its better to keep quiet than to hurt someone.
Way back in my college days 'pag pumasok na ako sa room pa lang at kinakausap ako ng mga friends ko tapos matipid ang sagot ko--its either yes or no lang o kaya question & answer lang talaga...
"ay minamigraine na naman yan"
And good thing coz they know already so hindi na nila ako kukulitin pa. Kapag may migraine kasi ako gusto ko tahimik lang, konting ingay at mga tanong naiirita talaga ako...so I choose to be quiet na lang para walang usap
When I am busy...
I prefer na magtrabaho lang ang utak, mata at mga kamay ko... I seldom speak when I am busy, gusto ko focus lang ako sa ginagawa ko. Mas nakakarelax magtrabaho ng matahimik di ba, mas madaling matapos ang trabaho at iwas sa error sa ginagawa mo. So sana may colleagues alam na nila ngayon kung bakit most of the time 'pag busy ako di ako masyadong nagiimik.
I'd rather choose to keep quiet when I'am angry
I'm not the type of person na kung ano-ano ang sinasabi kapag galit. I choose to keep my mouth shut. Mas gusto ko ang tumahimik kasi ang katuwiran ko kung magsasalita ako ng magsasalita hindi rin naman mawawala kaagad yong inis ko at mas malaki ang tendecy na makasakit ako ng tao because of those words na lalabas sa bibig ko. Then after what pagsisihan ko na nasabi ko kung ano man yon....so better to keep in silence na lang then kapag cool down na tsaka magsalita.
People tend to question us 'pag suddenly nagbago yong timpla ng mood natin...siguro natural lang talaga yon pero minsan ang kulit na. Siguro hindi ko lang talaga ugali ang ganon na mangulit at magtatanong ng magtanong if a friend of mine suddenly keep quiet. For me once is enough..when I asked you then you didn't tell me I will not ask you again because I know in due time 'pag ready ka ng magsalita you are the one who will approach me.
Silence doesn't mean that we are coward to brought out something its just simply mean that:
I need to think...
I just don't want to say anything..
I need a space...please do respect
Hope you understand